Bureaucratisch moeras

Dagen werden weken en weken werden maanden… De zomer ging en de herfst kwam. Nog een paar weken en dan is het Kerstmis. Nog steeds hebben we niets gehoord van de instanties die ons projectplan, “el proyecto” moeten goedkeuren. Uiteraard hebben we ondertussen niet stil gezeten. Dat kunnen we niet.

Toen we op 9 april met de architecte in zee gingen werd ons voorgespiegeld dat het projectplan eind mei gereed zou zijn. Uiteindelijk stuurde de architect op 8 augustus het eindplaatje naar de gemeente zonder dat wij de laatste versies hadden gezien. Maar we hebben haast en op dit moment is de bouwvergunning de belangrijkste mijlpaal om te bereiken.

Het project verdween in een Black Box. Niemand kon je vertellen wanneer je een reactie kon verwachten. Het wachten was begonnen…

Wachten, wachten en nog eens wachten. Hoe lang weet niemand.

De gemeente had op haar beurt de documenten een week later doorgestuurd naar de provincie. In Santander zetelt het Bestuur van Cantabrië. Omdat de verbouwing niet alleen een woning betreft, maar ook een toeristische bestemming gaat krijgen, is naast de afdeling Vivienda (Woningbouw) ook de afdeling Turismo betrokken.

Omdat ons huis (zo’n 300 jaar oud) al gebouwd was en bewoond werd voordat de wet, die de bewoonbaarheid van huizen regelt, van kracht werd, beschikt het nog niet over een bewoonbaarheidsverklaring. Dit moest alsnog worden verstrekt door de afdeling Vivienda. Zij controleren of het projectplan voldoet aan het geldige bouwbesluit.

Turismo controleert of ons plan voor het herberggedeelte voldoet aan de “Normativa” voor toeristische accommodaties. In deze normativa staan alle regels waaraan de ruimtes moeten voldoen; van rolstoeltoegankelijkheid tot aan de hoeveelheid daglicht per kamer en van hoeveelheid douches per 10 gasten tot aan de hoogte van de plafonds etc.

Niemand vertelt je hoe het proces precies zal gaan verlopen en wat de tussenstand is. Iedereen kent een andere versie, gebaseerd op andere ervaringen. 1 ding vertellen ze je allemaal: in Spanje moet je geduld hebben! En ik dacht altijd dat ik geduldig was.

Eind september maakten we een afspraak met de Burgemeester van Guriezo. Hij kon zien dat het project nog steeds lag bij Vivienda en Turismo. Hij zou contact opnemen om wat druk op de ketel te zetten.

Twee weken later, uitgerekend toen we met onze camper in Nederland en Frankrijk op pad waren, verzocht de gemeente ons om langs te komen. Er lag een brief voor ons op het gemeentehuis. Wat zou het zijn? De vergunning? Door onze afwezigheid verstreken 2 kostbare weken voordat we de brief konden ophalen: Vivienda verzocht om aanvullende gegevens over het huis. Dat hadden ze ook wel rechtstreeks aan onze architecte kunnen vragen! Nu verliep alles over 6 schijven: Vivienda > Gemeente > Wij > Architecte > Gemeente > Vivienda. Geen vergunning dus, maar opnieuw wachten...

Afgelopen week heb ik opnieuw de stoute schoenen maar weer aangetrokken en ben bij de gemeente architecte langs gegaan. Ze heeft het zo druk dat het niet meer mogelijk is om een afspraak met haar te maken. Ik weet ondertussen waar haar kantoor is en wachtte op een gunstig moment om even binnen te wippen. De gemeente architecte kon mij vertellen dat de wetgeving net was veranderd: Vivienda is niet meer verantwoordelijk voor de Bewoonbaarheidsverklaring! De verantwoording is bij de gemeente komen te liggen. Er zal dus geen antwoord meer van Vivienda volgen. Waarschijnlijk moet de procedure in Guriezo opnieuw worden gestart…

Welkom in het bureaucratische moeras van Spanje! Als je er eenmaal in zit kom je niet meer voor- of achteruit.